Na pierwszy ogień pójdą różne ciekawostki związane z serialem i jego twórcami. Dlaczego Martin zgodził się, aby to właśnie D.B. Weiss i David Benioff wyreżyserowali jego sagę? Co łączy serialowe smoki i prawdziwe koty? I jak „Valar Morghulis” ma się do faktycznej liczby zabitych postaci? Odpowiedzi poniżej!

Martin wzorował swój świat na XV-wiecznej Europie, dlatego w Westeros nie ma tytoniu, kawy ani czekolady. Jeśli mieszkańcy mają ochotę na deser, wybierają raczej owoce, orzechy lub miód – cukier jest rzadkością.

Pomysł na „Pieśń lodu i ognia” zrodził się w głowie Martina z powodu żółwi. Autor hodował je w dzieciństwie. Często wyobrażał sobie, że są królami i rycerzami uwikłanymi w sieć spisków oraz że próbują się podstępem pozabijać

W książce, obok czarnych kruków, występują również białe kruki. Są one inteligentniejsze i używane wyłącznie do ogłaszania zmian pór roku.

W „Pieśni lodu i ognia” smocze szkło może zabić wyłącznie Innych. Umarli przemienieni przez białych wędrowców są na tę broń odporni.

Matematycznie stwierdzono, że Tyrion Lannister miał najwięcej wspólnych wątków z innymi postaciami ze wszystkich bohaterów. Prowadzi do konkluzji, że jest on głównym protagonistą całej sagi.